(నిన్నటి కధ తరువాయి భాగం)
మృధు మధురమైన కంఠంతో యువరాణి ఇలా అన్నది.
"నాన్నగారూ! ఈ దొంగ చాలా తెలివైన వాడిలా ఉన్నాడు! వీళ్ళంతా అతన్ని పట్టుకోలేరు. మీరు అనుమతిస్తే, నేను పగటి చుక్కని పట్టుకుంటాను” అన్నది యువరాణి.
"నీ మీద నాకా నమ్మకం ఉందమ్మా! సరే, నీ యిష్టం” అన్నాడు రాజు.
పగటి చుక్కకి కూడా చాలా ఉత్సాహంగా అనిపించింది. రహస్యంగా యువరాణిని అనుసరించసాగాడు పగటి చుక్క.
దర్బారు ముగిసాక యువరాణి చెలికత్తె, "యువరాణీ! ఆ దొంగని పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించి ఇంత మంది విఫలమయ్యారు కదా! మీరు ఎలాగ పట్టుకుంటారు?” అని అడిగింది.
ఆ మాటకి యువరాణి ఒక చక్కని నవ్వు నవ్వి. “అతన్ని పట్టుకోవటానికి మనం ఇన్ని ప్రయత్నాలు చేసాం. కానీ పగటి చుక్క తప్పించుకున్నాడు. అంటే ఖచ్చితంగా అతను మన రాజ దర్బారులో జరిగే విషయాలన్నీ ఎప్పటికి అప్పుడు తెలుసుకుంటున్నాడు అన్నమాట. ఈ రోజు నేను మన రాచతోటలో ఒక్కదాన్నే వేచివుంటాను. అప్పుడు అతను ఖచ్చితంగా వస్తాడు. అతన్ని నేను ఖచ్చితంగా పట్టుకుంటాను. చూస్తూ ఉండు” అనేసి అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయింది యువరాణి మణిమేఖల.
ఆ రోజు రాత్రి పౌర్ణమి. మణిమేఖల ఒక్కత్తే రాచతోటలో విహరిస్తుంది. ఇంతలో పగటి చుక్క అక్కడికి వచ్చాడు. మణిమేఖలకి అర్ధం అయ్యింది ఈ వచ్చిన అతనే పగటి చుక్క అని. కానీ ఆమె మనసులో మెదులుతున్న ఆలోచనలు వేరేవి.
`అబ్బా! ఎంత అందంగా ఉన్నాడీ అబ్బాయి! ఇతనే గనక దొంగ కాక పోయుంటే, నేను ఖచ్చితంగా ఇతన్ని పెళ్ళి చేసుకొని ఉండేదాన్ని’ అనుకుంది మణిమేఖల.
అటు పగటి చుక్క కూడా `ఎంత సౌందర్యవతీ ఈ అమ్మాయి! ఈమే గనక నన్ను పెళ్ళి చేసుకుంటానంటే నా చోర వృత్తిని మానేస్తాను’ అనుకున్నాడు.
"ఓ రూపవతీ! నేను ఒక యాత్రికుణ్ణి. ఈ రాచతోటలో నేను విశ్రాంతి తీసుకోవచ్చా” అని అడిగాడు పగటి చుక్క.
మణిమేఖల అందుకు సమ్మతించింది. ‘ఈ యాత్రికుడిగా చెప్పుకుంటున్న అతను, పగటి చుక్కేనని నిరూపించాలి కదా. అందుకని ఏమీ తెలియనట్టు వేచివుంటే, పగటి చుక్క నా దగ్గర ఏదో ఒకటి దొంగిలించబోతాడు. అప్పుడు పట్టుకుని భటులకు అప్పగిద్దాం’ అనుకుంది మణిమేఖల.
మణిమేఖల “నాకు చాలా నిద్ర వస్తుంది, మీకు కూడా అలసటగా ఉన్నట్టుంది. ఆ ఆసనం మీద పడుకుందురుగాని పదండి” అంటూ అతన్ని తోటలో విశ్రాంతి తీసుకోడానికి ఉంచిన ఆసనాలని చూపించింది.
ఇద్దరూ దూరం దూరంగా పడుకున్నారు. పగటి చుక్క అటు తిరిగి పడుకుని ఉండగా, పగటి చుక్క పంచ అంచుని, తన చీర కొంగుకు కట్టుకొని ‘ఇంక పగటి చుక్క లేచాడంటే చాలు నాకు మెలుకువ వస్తుంది’ అనుకుని నిశ్చింతగా నిద్ర పోయింది మణిమేఖల.
తెల్లవారుతుండగా చెలికత్తె వచ్చి లేపితే కానీ ఆమెకు మెలుకున రాలేదు. చూసుకుంటే ఏముంది! పగటి చుక్క ఆమె చీరను కూడా, ఆమెకు మెలుకువ రాకుండా ఊడ తీసుకొని పోయాడు. రాజుకు జరిగింది తెలిసింది. మణిమేఖల తన మనసులోని కోరిక తండ్రికి చెప్పింది. రాజు మాత్రం ఏం చేస్తాడు! ఇలా ప్రకటన ఇచ్చాడు.
"పగటి చుక్కా! నీవు నీ వృత్తిని గనక వదులుకోడానికి ఇష్ఠ పడేటట్లయితే. నా కూతురిని నీకిచ్చి పెళ్ళి చేస్తాను.”
పగటి చుక్క అందుకు ఒప్పుకుని తనెవరో, తన ఇతర వివరాలూ తెలియచేసాడు. పగటి చుక్క పెళ్ళి మణిమేఖలతో అయిపోయింది. రాజుకు మణిమేఖల ఏకైక సంతానం కావడంతో పగటి చుక్క రాజు అయ్యాడు.
ఆ తరవాత నుంచి పగటి చుక్క తన తెలివితో, దేశంలో ఏ ఇబ్బందులూ రాకుండా దేశాన్ని పరిపాలించాడు.
(సమాప్తం)
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
1 కామెంట్:
హాయ్ గీతా..
నువ్వు రాసిన ఈ రేచుక్క-పగటి చుక్క కథ అంతా చదివాను.
చాలా చాలా బాగుంది. ఇలాంటి మంచి మంచి కథలు మరిన్ని మాకు చెప్తావని ఆశితూ ఎదురు చూస్తుంటాను..
ఇంత చక్కగా బ్లాగు రాస్తున్నందుకు నీకు అభినందనలు.
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి